zielonyborsuk

Leżałeś na brzuchu, tak, że nie mogłam zobaczyć Twojej twarzy. I może to nawet lepiej, nie będzie mi się przypominał widok Twoich złych oczu, teraz już nieżywych. I może to nawet lepiej, że morze przybrało, a fale otuliły Twoje palce, Twoją kochaną twarz i nawet moje kolana, biodra. Pamiętam, że było bardzo dużo wody, była też mgła. Zawsze chciałeś zobaczyć morze, a ja zawsze obiecywałam Tobie, że Ci je pokażę. I w końcu je zobaczyłeś. Martwymi oczyma. Będ&#2

chciałabym móc policzyć wszystkie piegi na Twojej kochanej twarzy

Wiesz, ostatnio dużo myślałam o naszym Pożegnaniu. Kiedy wreszcie odejdziesz, zamknę się na wiele miesięcy w ciemni, żeby po Długiej Nocy wyjść stamtąd pijana wódką i chemią fotograficzną. Wypadną mi wszystkie włosy, a moje ciało, brudne i obrzmiałe będzie przypominało ciało przerażającej pajęczycy, tej, którą każde dziecko zna z przerażających baśni. I w końcu, spotkamy się znowu. Mam nadzieję, że wszystko będzie wciąż takie samo, tylko Twoja bro